woensdag 26 juni 2013

Tutorial Duffel-zak - deel 7 - de zak in elkaar steken (en paspelband gebruiken)

Ik heb dit al een tijd geleden gedaan, maar nu pas schrijf ik de tutorial. Het ging eigenlijk heel goed, en ik ben tevreden met mijn tas, het is de ideale grootte voor een breitas.


Zoals altijd bij het aan elkaar zetten van stukken met bochten, begin ik met de referentie-punten op elkaar te spelden (hier dus de middens van de verschillende panden). Daarna speld ik rond en hoop ik dat ik niet met een overschot aan stof blijf zitten wanneer ik aan het volgende referentie-punt kom. Anders is het losmaken en opnieuw spelden, tot de stof mooi verdeeld zit en ik ze zonder rimpels kan stikken.

Mijn patroondelen waren blijkbaar goed berekend, getekend en geknipt, want alles pastte perfect!


 

Niet vergeten een opening in de voering te laten, zodat ik straks, wanneer ook de buitenzak erin staat, nog kan keren! (ook de rits moet open zijn). Wie komt daar piepen? Mijn trouwe helper!

Mooi rondgestikt. Ik houd de zak vast aan de ritsflappen (bovenpanden) van de buitenzak, dus zo komt de binnenzak uiteindelijk in de buitenzak te zitten.

Eens binnenste-buiten gekeerd, om mijn naden te bewonderen. Alles zit op z'n plaats.

Terug juist gekeerd, klaar om de buiten-zak aan de boven- en zij-panden te spelden. De rits moet nu open zijn, anders wordt keren straks heel moeilijk!
Het zij/onderpand, dat nu moet ingezet worden.


Nog even nalezen hoe je paspelband netjes inzet.

Rits open!

Alles klaar....


En spelden maar! Niet vergeten op de zijpanden ook de zakken met elastiek mee in te zetten. Alles bij elkaar een dikke sandwich. Ik heb een vierde van de omtrek gespeld (van referentie-punt to referentiepunt) en dan gestikt, om eens te kijken hoe het ging, en het tornwerk te beperken, moest dat nodig zijn.

Stikken en keren. Van ver ziet het er niet slecht uit, maar...

... van dichtbij is het toch wat slordig.

Hier en daar heb ik niet genoeg van het paspelband mee.

Ik had op het gevoel gespeld zodat de paspel de vlieseline volgde, maar bij het stikken (met ritsvoet) had ik toch niet gedurfd dicht genoeg op die lijn te stikken.

Gewoon nog eens stikken, met wat meer durf (en zonder spelden in de weg ging het ook gemakkelijker)

Tada! Netjes, hè? Het ziet er ook zo professioneel uit, met zo'n paspeltje. Ik heb de zak zo verder gesloten, telkens een vierde met de keer.

Hier ben ik halverwege. Dat ziet er al niet slecht uit.

Ik heb besloten in mijn zak nog wat versteviging aan de brengen in de bodem, kwestie van de de vorm wat vaster te maken, ook als hij niet propvol zit. Dus er komt nog een deel acht: versteviging bodem en afgewerkte foto's.

Als afsluitertje nog een foto van mijn kleine helper, die gefascineerd is door het draaien van het wieltje opzij van de machine en mij dus altijd aanspoort om verder te stikken.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten